Funkcja integracyjna pieśni a tożsamość osobowa i społeczna

  • Agnieszka Sojka adiunkt Uniwersytet Jagielloński; Wydział Filozoficzny; Instytut Pedagogiki

Abstrakt

Tożsamość jest problemem, który szczególnie interesuje
badaczy w kontekście zmian zachodzących w ostatnim stuleciu.
Obecnie na temat tożsamości toczą się dyskusje na gruncie różnych
nauk w obliczu procesów jednoczącej się Europy. Problem
ten można określić jako wyzwanie nie tylko dla edukacji XXI
wieku, ale dla całego życia społeczno-gospodarczego zarówno
jednostki, jak i narodów.
Niniejszy artykuł jest komunikatem z badań przeprowadzonych
na materiale tekstowym polskich pieśni religijnych oraz wywiadach
nieskategoryzowanych z uczestnikami koncertów muzyki
religijnej, zarówno twórcami pieśni, wykonawcami, jak i słuchaczami.
Autorka przede wszystkim chce wskazać na funkcję
integracyjną pieśni oraz śpiewu, a tym samym na idące za tym
poczucie tożsamości osobowej i społecznej członków danej
grupy słuchającej lub wykonującej utwory. Należy zwrócić uwagę,
iż integracja odnosi się w tym miejscu do grupy złożonej z różnych
osób, w której jednym ze środków integrujących jest śpiew.
Pieśń w tym wypadku jawi się jako nośnik pewnych wartości
uznawanych i urzeczywistnianych przez grupę osób. W drugiej
części artykułu autorka określiła funkcję religijno-formacyjną pieśni,
która to funkcja z jednej strony odnosi się do wychowania,
a z drugiej wiąże się z procesem tożsamości u człowieka

Opublikowane
2017-04-27
Jak cytować
Sojka, A. (2017). Funkcja integracyjna pieśni a tożsamość osobowa i społeczna. Horyzonty Wychowania, 2(4), 183-188. Pobrano z https://horyzontywychowania.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1340
Dział
Artykuły Varia