Konstruktywizm edukacyjny w nauczaniu przedsiębiorczości metodą gier elektronicznych

  • Aleksandra Gaweł Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu. Wydział Gospodarki Międzynarodowej
  • Anna Maria Wach-Kąkolewicz Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
Słowa kluczowe: konstruktywizm edukacyjny, cykl Kolba, edukacja przedsiębiorcza, wirtualne gry strategiczne, nauczanie

Abstrakt

Wielostronna aktywizacja uczącego się jest kluczowym elementem współczesnych teorii  pedagogicznych, do których zaliczany jest m.in. konstruktywizm edukacyjny. Sytuuje on w centrum procesu dydaktycznego uczącego się i jego aktywność, która przyczynia się do tworzenia nowych schematów poznawczych, ich przebudowywania i włączania w istniejące już struktury wiedzy. Z punktu widzenia nauczania w procesie tym istotne jest zaaranżowanie takich sytuacji dydaktycznych, aby uczący się w interakcji społecznej miał możliwość nawiązania do swojej wiedzy uprzedniej, miał czas na analizę i refleksję oraz aplikację nowych rozwiązań.

Przyjęte założenia konstruktywizmu są szczególnie korzystne z punktu widzenia szeroko rozumianej edukacji przedsiębiorczej, której ważnym elementem jest postawa proaktywna i kreatywna. W realizacji powyższych założeń i celów dydaktycznych pomocne są metody aktywizujące, do których należą także gry elektroniczne. Celem artykułu jest wskazanie możliwości projektowania i prowadzenia zajęć zgodnie z regułami konstruktywistycznej teorii uczenia się i poznania prowadzonych w formie gier elektronicznych w edukacji przedsiębiorczej. Aby zrealizować ten cel, wykorzystano metodę studium przypadku. Przedstawiono wirtualne gry strategiczne będące wynikiem realizacji prac w dwóch międzynarodowych projektach dydaktycznych oraz na bazie doświadczeń z ich wdrażaniem do praktyki uczelni wyższej, omówiono propozycje realizacji zajęć zgodnie z konstruktywistycznym cyklem uczenia się wg D. Kolba. Proponowane rozwiązanie dydaktyczne może być wartościowe poznawczo i inspirujące dla tych, którzy zajmują się nauczaniem przedsiębiorczości.

Biogramy autorów

Aleksandra Gaweł, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu. Wydział Gospodarki Międzynarodowej

profesor nauk ekonomicznych, pracownik Katedry Konkurencyjności Międzynarodowej Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, redaktor naczelna STUDIA OECONOMICA POSNANIENSIA. Kierownik i uczestnik wielu projektów krajowych i międzynarodowych z zakresu edukacji przedsiębiorczej, przedsiębiorczości, komercjalizacji technologii. Autor kilkudziesięciu artykułów i licznych monografii z zakresu przedsiębiorczości, edukacji przedsiębiorczej, procesu przedsiębiorczego, innowacyjności, rynku pracy.

Anna Maria Wach-Kąkolewicz, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, adiunkt w Katedrze Edukacji i Rozwoju Kadr Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, kierownik Uczelnianego Kursu Pedagogicznego dla Młodej Kadry UEP, uczestnik projektów międzynarodowych z zakresu wykorzystania gier elektronicznych w edukacji. Jej zainteresowania naukowe obejmują problematykę rozwoju zasobów ludzkich, w tym zwłaszcza rozwoju kompetencji pedagogicznych nauczycieli akademickich, zagadnienia jakości kształcenia oraz dydaktyki akademickiej

Bibliografia

Bae T.J., Qian S., Miao Ch., Fiet J.O. (2014), The Relationship Between Entrepreneurship Education and Entrepreneurial Intentions: A Meta-Analytic Review, Entrepreneurship: Theory and Practice, vol. 38(2), ss. 217-254.

Balan P., Metcalfe M. (2012), Identifying teaching methods that engage entrepreneurship stu-dents, Education and Training, vol. 54 (5), ss. 368-384.

Bell B.S., Kanar A.M., Kozlowski S.W.J (2008). ‘Current issues and future directions in sim-ulation-based training in North America’, The International Journal of Human Resources Management, vol. 19(8), ss. 1416-1434.

Biggs J., Tang C., Teaching for Quality Learning at University, McGraw Hill, Society for Research into Higher Education & Open University Press, 3ed edition, Berkshire 2009.

Cambridge, MA: Harvard University Press.

Dromereschi M.I. (2013), Economic and Entrepreneurship Education – A Prerequisite for the Development of Local Entrepreneurship, Cross-Culture Management Journal, vol. 15, issue 1(27), ss. 68-74.

Fossnot C.T., Perry R.S. (2005), Constructivism: A Psychological Theory of Learning, [w:] C.T. Fosnot (red.), Constructivism: Theory, Perspective, and Practice. Teaching College Press, Columbia University, Nowy Jork – Londyn.

Gaweł A. (2013), Proces przedsiębiorczy. Tworzenie nowych przedsiębiorstw, Wydawnictwo Difin, Warszawa.

Greene J.R. (1960). Business Gaming for Marketing Decisions, Journal of Marketing, vol. 27(1), ss. 21-25.

Heinonen J. (2007), An entrepreneurial-directed approach to teaching corporate entrepreneur-ship at university level, Education and Training, vol. 49(4), ss. 310-324.

Heinonen J., Poikkijoki S.-A. (2006), An entrepreneurial-directed approach to entrepreneur-ship education: mission impossible?, Journal of Management Development, vol. 25(1), ss. 80-94.

Jackson J.R. (1959). Learning from Experience in Business Decision Games, California Man-agement Review, vol. 1(2), ss. 92-107.

Jones C. (2010), Entrepreneurship education: revisiting our role and its purpose, Journal of Small Business and Enterprise Development, vol. 17(4), ss. 500-513.

Jukes I., McCain T., Crockett L. (2010), Understanding the Digital Generation. Teaching and Learning in the New Digital Landscape, 21st Century Fluency Project, Kelowna, BC, Canada.

Knowles M.S., Holton E.F., Swanson R.A. (2009) Edukacja dorosłych. Podręcznik akademicki. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Kolb D.A. (1984), Experiential Learning: Experience as a source of learning and development. Engelwood Cliffs: NJ: Prentice Hall.

Kolb D.A., Boyatzis R.E., Mainemelis Ch. (2001), Experiential Learning Theory: Previous Research and New Directions, [w:] R.J. Sternberg, L-F.

Zhang (red.), Perspectives on Think-ing, Learning, and Coginitive Styles, Lawrence Erlbaum Associates, Mahwah.

Lorz M., Mueller S., Volery T. (2013), Entrepreneurship Education: A Systematic Review of the Methods in Impact Studies, Journal of Enterprising Culture, vol. 21(2), ss. 123-151.

Nowacki F., Ryfa J. (2015). Zastosowanie klasyfikacji użytkowników gier w nauczaniu opar-tym na grywalizacji, STUDIA OECONOMICA POSNANIENSIA, vol. 3(5), ss. 175-189.

Pardo C.A. (2013), Is Business Creation the Mean or the End of Entrepreneurship Education? A Multiple Case Study Exploring Teaching Goals of Entrepreneurship Education, Journal of Technology Management and Innovation, vol. 8(1), ss. 1-10.

Prensky (2006), “Don’t Bother Me Mom – I’m Learning!”, Paragon House, St. Paul, Minne-sota.

Prensky M. (2001), Digital Natives, Digital Immigrants, On the Horizon, vol. 9, no.5, October.

Pritchard A. (2009), Ways of Learning. Learning Theories and Learning Styles in the Class-room, Routledge, Taylor & Francis Group. Londyn – Nowy Jork.

Schön D. (1983), The Reflective Practitioner. How Professionals Think in Action, Temple Smith, Londyn.

Smith K., Beasley M. (2011), Graduate entrepreneurs: intentions, barriers and solutions, Edu-cation and Training, vol. 53(8), ss. 722-740.

Tan S.S., Ng C.K.F. (2006), A problem-based learning approach to entrepreneurship educa-tion, Education and Training, vol. 48(6), ss. 416-428.

Tanner M.M., Linquist T.M. (1998). Using Monopoly™ and Teams-Games-Tournaments in accounting education: a cooperative learning teaching resource, Accounting Education, vol. 7(2), ss. 139-162.

Vygotsky, L (1978), Mind in Society: The Development of Higher Psychological Processes

Wach K. (2013), Edukacja na rzecz przedsiębiorczości wobec współczesnych wyzwań cywi-lizacyjno-gospodarczych, Przedsiębiorczość – Edukacja, vol. 9, ss. 246-257.

Wach-Kąkolewicz A. (2014), Learning and teaching with electronic games as an educational method, W: Gaweł A., Pietrzykowski M. (red.), The Strategic Management: Virtual Game Method in Business Education, Wydawnictwo IUSatTAX, Warszawa.

Wach-Kąkolewicz, A., Shelest, O., (2014), Wyzwolić zaangażowanie, czyli o konstruktywi-zmie w e-learningu [w:] Dąbrowski Marcin, Zając Maria (red.), E-edukacja w praktyce – wy-zwania i bariery, Fundacja Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych, Warszawa.

Zantow K., Knowlton D.S., Sharp D.C. (2005). More Than Fun and Games: Reconsidering the Virtues of Strategic Management Simulations, Academy of Management Learning and Education, vol. 4(4), ss. 451-458.

Opublikowane
2016-11-08
Jak cytować
Gaweł, A., & Wach-Kąkolewicz, A. M. (2016). Konstruktywizm edukacyjny w nauczaniu przedsiębiorczości metodą gier elektronicznych. Horyzonty Wychowania, 15(34), 87-102. https://doi.org/10.17399/HW.2016.153405