Antropologia immanentno-transcendentalna dialogu i jej implikacje edukacyjne

Słowa kluczowe: antropologia immanentna, antropologia transcendentalna, personalizm dialogowy, edukacja kontemplatywna, apropriacja

Abstrakt

CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie głównych założeń antropologii immanentnej i transcendentalnej na bazie personalizmu dialogowego oraz implikacji z tego wynikających dla edukacji.

PROBLEM i METODY BADAWCZE: W artykule poddano analizie krytycznej rozumienie personalizmu dialogowego (M. Buber), antropologii immanentnej i transcendentalnej (K. Rahner, R. Bultmann) i na tej podstawie sformułowano konkretne implikacje dla holistycznego ujęcia człowieka oraz jego procesu edukacyjnego.

PROCES WYWODU: Wychodząc od biblijnego opisu stworzenia człowieka i pierwszego aktu relacyjnego, poprzez personalizm dialogowy i antropologów immanentno-transcendentalnych poszukiwano wpływu takiego rozumienia antropologii, który ujmowałby osobę ludzką całościowo, ze szczególnym uwzględnieniem wymiaru transcendentnego.

WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wyniki analizy naukowej dowodzą, iż niewłaściwe ujmowanie i rozumienie wymiaru immanentnego i transcendentnego antropologii prowadzi do redukcjonistycznych wizji edukacyjnych, pozbawiając człowieka autentycznego rozwoju.

WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Trzeba na nowo odkrywać bogactwo wymiaru duchowo-cielesnego człowieka (immanentno-transcendentalnego) w oparciu o edukację kontemplatywną, która powoli zaczyna budzić zainteresowanie wśród pedagogów i filozofów dialogu.

 

Biogram autora

Wit Pasierbek, Akademia Ignatianum w Krakowie

 

 

Bibliografia

Buber, M. (1968a). Kształcenie charakteru, tłum. M.Ś., „Znak”. nr 7–8 (169–170). s. 915–926.

Buber, M. (1992). Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.

Bultmann, R. (1957). Theologie des Neuen Testaments. Tübingen: J.C.B. Mohr (Paul Siebeck).

Coenen, L., Beyreuther, E., Bietenhard, H. red. (1986).

Dizionario dei concetti biblici. Bologna: Edizioni Dehoniane.

Feuerbach, L. (1988). Wybór pism, t.II, Zasady filozofii przyszłości, Warszawa.

Gara, J. (2008). Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu. Kraków: Wydawnictwo WAM.

Jan Paweł II (1995). Encyklika Ut unum sint. Watykan.

Langemeyer, G. (2000). Antropologia teologiczna. Kraków: Wydawnictwo M. Kraków.

Lévinas, E. (1998). Całość i nieskończoność, tłum. M. Kowalska, wstęp B. Skarga. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pasierbek, W. (2004). Duchowa formacja człowieka wyzwaniem dla humanizmu XXI wieku. W: Człowiek w jednoczącej się Europie, pod red. W. Pasierbka i R. Terleckiego. Kraków: Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna „Ignatianum” w Krakowie, Wydawnictwo WAM.

Pasierbek, W. (2007). Aktualność transcendentnego charakteru antropologii teologicznej dla pedagogiki. W: Pedagogika wiary, red. A. Hajduk, J. Mółka. Kraków: Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna „Ignatianum” w Krakowie, Wydawnictwo WAM.

Pasierbek, W. (2016). Jesuit philosophy of contemplative education. W: “Horyzonty Wychowania”. Vol. 15, No. 33,

s. 9-22.

Rahner, K., Vorgrimler, H. (1987). Mały słownik teologiczny. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.

Rahner, K. (1987). Podstawowy wykład wiary. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.

Sobór Watykański II, (1967). Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes” (KDK). Poznań: Pallottinum.

Opublikowane
2019-03-29
Jak cytować
Pasierbek, W. (2019). Antropologia immanentno-transcendentalna dialogu i jej implikacje edukacyjne. Horyzonty Wychowania, 17(44), 253-264. https://doi.org/10.17399/HW.2018.174424