Komunikacja interpersonalna – pomiędzy samotnością a kreatywnością

  • Janusz Miąso Uniwersytet Rzeszowski Wydział Pedagogiczny Katedra Pedagogiki Medialnej e-mail: jmiaso@univ.rzeszow.pl
Słowa kluczowe: komunikacja intrapersonalna, komunikacja interpersonalna, personalizm, poznawcza otwartość osoby

Abstrakt

Komunikacja to jedna z najważniejszych i absolutnie podstawowych czynności, jakie zachodzą w indywidualnym organizmie ludzkim i w organizmie społecznym. Jeśli „zaglądniemy” do najważniejszego ludzkiego narządu, centrum sterowania, jakim jest mózg, to komunikacja neuronalna jest absolutną podstawą jego funkcjonowania. Takie fakty wewnątrzczłowiecze można mnożyć w nieskończoność. Na początku więc nie jest samotność, ale komunikacja intrapersonalna, w środku człowieka, która przemienia samotność w pragnienie komunikacji interpersonalnej. Całość tworzy pewien system, ciągle nakręcający się – bogate wnętrze, z bogatą komunikacją pragnie komunikować się przez to, co zewnętrzne, z drugą osobą, o podobnym bogactwie tego, co wewnętrzne i zewnętrzne. Konsekwencją jest znów powrót do swojego wnętrza, gdzie osoba przeżywa, ubogaca i wzmacnia pragnienie zwracania się ku drugim, stając się permanentnie bardziej kreatywną. Całość tych procesów jest bardzo bogata, złożona i ciągle nie do końca odkryta, dziś podległa też nowym presjom i trudnościom, szczególnie nadmiarowi bodźców. Pragnę zaprosić Szanownego Czytelnika do poszukiwania ciągle lepszej komunikacji z sobą, jako osobą, z drugimi jako osobami, aby samotność nasycona komunikacją intrapersonalną prowadziła do ciągle bogatszej komunikacji interpersonalnej, czyniąc człowieka bardziej kreatywnym, a całość aby tworzyła organizm ludzki, w którym permanentna komunikacja wznosi społeczeństwo ciągle na wyższe poziomy kreatywności i etyczności.

Biogram autora

Janusz Miąso, Uniwersytet Rzeszowski Wydział Pedagogiczny Katedra Pedagogiki Medialnej e-mail: jmiaso@univ.rzeszow.pl
University of Rzeszow
Faculty of Education
Department of Education Media
e-mail: jmiasto@univ.rzeszow.pl

Bibliografia

Bartnik Cz.S., Personalizm, Wydawnictwo „O.K” Tomasz Wiater, Lublin 2000.

Chlewiński Z., Dojrzałość: osobowość, sumienie, religijność, Wydawnictwo „W drodze”, Poznań 1991.

Dijk J . v., Społeczne aspekty nowych mediów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010.

Ewangelia wg św. Jana, Biblia Tysiąclecia, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 2000.

Gergen K., Nasycone Ja, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009.

Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.

Morreale S.P., Spitzberg B.H., Barge J.K., Komunikacja między ludźmi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.

Seewald P., Szkoła mnichów, Wydawnictwo eSPe, Kraków 2011.

Szewczyk W., Rozumieć siebie i innych, Wydawnictwo Biblos, Tarnów 1998.

Tapscott D., Cyfrowa dorosłość, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010.

Opublikowane
2013-06-30
Jak cytować
Miąso, J. (2013). Komunikacja interpersonalna – pomiędzy samotnością a kreatywnością. Horyzonty Wychowania, 12(23), 77-91. Pobrano z https://horyzontywychowania.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/508
Dział
Artykuły tematyczne