Mediacja w średniowieczu a współcześnie w świetle faktów językowych

  • Bożena Sieradzka-Baziur Akademia Ignatianum w Krakowie, Wydział Pedagogiczny, Instytut Nauk o Wychowaniu
Słowa kluczowe: mediacja, leksyka średniowieczna, leksyka współczesna, semantyka historyczna

Abstrakt

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest prezentacja i opis polskiego słownictwa średniowiecznego odnoszącego się do pojęcia mediacja w kontekście współ­czesnego opisu tej instytucji prawa.

PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy, który w wyniku anali­zy został rozwiązany, to odpowiedź na pytanie o to, jakimi cechami charakteryzo­wał się polski średniowieczny proces mediacyjny w stosunku do współczesnego. Metoda badawcza użyta przez autora to filologiczna analiza tekstów prowadzona w nurcie semantyki historycznej.

PROCES WYWODU: W artykule omówiono średniowieczny i współczesny pro­ces mediacji, biorąc pod uwagę jego uwarunkowania, przebieg i uczestników.

WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Semy składające się na pojęcie mediacja w średniowieczu i współcześnie są takie same. Są to: konflikt, strony konfliktu i mediator, który pomaga konflikt rozwiązać. Słownictwo, jakim się posługiwa­no, opisując tę instytucję prawa w średniowieczu, jest całkowicie odmienne od leksyki współczesnej, służącej do opisu pokojowego rozwiązywania konfliktów.

WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: W celu stworzenia pełnego opi­su leksykologicznego tej instytucji prawa na przestrzeni dziejów języka polskie­go konieczne jest przebadanie leksyki ze wszystkich epok rozwoju polszczyzny.

Bibliografia

Arkuszewska, A.M. i Plis, J. (red.). (2014). Zarys metodyki pracy mediatora w sprawach cywilnych. Warszawa: LEX a Wolters Kluwer business.

Bardach, J. (1973). Historia państwa i prawa Polski, t. 1, do połowy XV wieku. Warszawa: PWN.

Deptuchowa, E. (red.). (2014). Słownik staropolski. Suplement cz. 1 (verba absentia). Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN.

Domino, W. (1938). Sądownictwo polubowne na Rusi w późniejszym średniowieczu. Prace seminarium dawnego polskiego prawa sądowego i historii ustroju dawnej Polski Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie, nr 7. Warszawa: Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie.

Fisher, R. i Ury, W. (1992). Dochodząc do TAK. Negocjowanie bez poddawania się. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne.

Gmurzyńska, E. (2007). Mediacja w sprawach cywilnych w amerykańskim systemie prawnym – zastosowanie w Europie i w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.

Jurek, P. (red.). (2005). Postępowanie polubowne w dziejach. Materiały IX Konferencji historyków państwa i prawa. Przemyśl 7-10 lipca 2005 r. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski.

Klementowski, M.L. (1996). O pojednaniu w zabójstwie w środkowoeuropejskich państwach w średniowieczu. Rejent, nr 7-8 (63-64), 104-127.

Klementowski, M.L. (1998). Organizacja sądów polubownych w Ordynacji Zamojskiej w świetle diariusza Bazylego Rudomicza (1656-1672). W: J. Ciągwa i T. Opas (red.), Z historii państwa, prawa, miast i Polonii. Prace ofiarowane Profesorowi Władysławowi Ćwikowi w czterdziestolecie Jego pracy twórczej. Rzeszów: Rzeszowskie Zeszyty Naukowe „Prawo Ekonomia”, t. XXV, 101-124.

Kuraszkiewicz, W. i Wolff, A. (1950). Zapiski i roty polskie XV i XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej. Prace Komisji Językowej PAU, 36.

Mayenowa, M.R. (red.). (1981). Słownik polszczyzny XVI wieku. T. XIII. Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź: Instytut Badań Literackich.

Michalska Warias, A. (2008). Instytucja mediacji w prawie polskim, ze szczególnym uwzględnieniem mediacji w sprawach nieletnich, karnych i cywilnych. W: A. Lewicka (red.), Profesjonalny mediator. Zostań nim, Poradnik metodyczny. Lublin, Wydawnictwo Marii Curie Skłodowskiej, 11-33.

Plezia, M. (red.). (2007). Słownik łacińsko polski. T. III, I O. Warszawa: PWN.

Płatek, M., i Fajst, M. (red.). (2005). Sprawiedliwość naprawcza. Idea. Teoria. Praktyka. Warszawa: Liber.

Rosner, A. (2005). Tradycja staropolskiego sądownictwa polubownego – próba zarysowania problemu. W: M. Płatek i M. Fajst (red.), Sprawiedliwość naprawcza. Idea. Teoria. Praktyka. Warszawa: Liber, s. 37-58.

Sieradzka Baziur, B. (2012). O projekcie Słownika pojęciowego języka staropolskiego w kontekście prac dotyczących najdawniejszego słownictwa. Język Polski, XCII, z. 2, 81-91.

Sieradzka Baziur, B. (red.). (2015). Słownik pojęciowy języka staropolskiego. Pozyskano z: <http://spjs.ijp pan.krakow.pl> (dostęp: 04.11.2016).

Sieradzka Baziur, B., Kajtoch, K., i Mika, D. (2016). Leksyka średniowieczna w Słowniku pojęciowym języka staropolskiego. W: M. Mączyński, E. Horyń i E. Zmuda (red.), W kręgu dawnej polszczyzny II. Kraków: Wydawnictwo Akademii Ignatianum w Krakowie, 287-300.

Sieradzka Baziur, B., Duska, J., Kajtoch, K. i Mika, D. (2016). Słownik pojęciowy języka staropolskiego – charakterystyka. Język Polski, XCVI, z. 3, 68-79.

Twardzik, W. (red.) we współpracy z: Deptuchową, E. i Szelachowską Winiarzową, L. (2005). Opis źródeł Słownika staropolskiego. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN.

Urbańczyk, S. (red.). (1953-2002). Słownik staropolski. T. 1-11. Wrocław – Warszawa – Kraków: Ossolineum, Instytut Języka Polskiego PAN.

Ury, W. (1995). Odchodząc od NIE. Negocjowanie od konfrontacji do koperacji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne.

Opublikowane
2017-01-23
Jak cytować
Sieradzka-Baziur, B. (2017). Mediacja w średniowieczu a współcześnie w świetle faktów językowych. Horyzonty Wychowania, 15(36), 109-125. https://doi.org/10.17399/HW.2016.153606